(ok 60,3 km z Kowar-Kamienna Góra- Krzeszów-Mieroszów-Jetrichov
- Pekov -Ostaš)
fragmenty tekstu ze strony www.gwarkigorskie.republika.pl
Samotna, charakterystycznie ukształtowana, stołowa góra Ostaš wznosi się około 7 km od Teplic nad Metuji w kierunku Polic. Zbudowana jest ona z dwóch olbrzymich płyt skalnych wśród których znajdują się dwa labirynty - na wschodnim zboczu wyższej płyty znajduje się Labirynt Górny. Niższa, północno-wschodnia płyta, która w miejscu złamania obniżyła się o 100 m, ukrywa Labirynt Dolny z Kocim Zamkiem (Kočičí hrad, Kočičí skály).
Na Ostaš można dostać się żółtym szlakiem turystycznym z Teplic,
zielonym
z Polic lub podjechać do bliżej położonych miejscowości.
Zwiedzanie
najlepiej rozpocząć z miejscowości Dědov, do której dotrzeć można
pociągiem z Teplic. Prowadzi stamtąd szlak czerwony przechodzący pod wiaduktem
za którym, przy niewielkim stawie, skręca w lewo i biegnie dalej obok
harcerskiego obozowiska (mając namiot można tu w sezonie przenocować). Zaraz za
nim droga zagłębia się w las a po ok. 1,5 km wyprowadza na polanę (tu także
znajduje się obóz harcerski), którą przecinamy wąską dróżką. Do szlaku
czerwonego dochodzi tu żółty, prowadzący z Teplic. Odtąd szlak zaczyna piąć się
bardziej stromo w górę. Kilkaset metrów dalej, po prawej stronie ścieżki
napotykami pierwsze skały - jest to tzw. Dolny Labirynt (Dolní
labyrint). Idziemy jego brzegiem, teraz już bardzo wąską ścieżką, wśród
niedużych skałek. Po kilkunastu minutach szlak przestaje się piąć w górę,
dochodząc do wygodniejszej drogi. Wraz z nią idziemy w lewo i po chwili
dochodzimy do węzła szlaków. W lewo odchodzi szlak zielony, prowadzący przez
Dolny Labirynt na Koci Zamek (Kočičí hrad) (1,5 km), gdzie
pobuszować można w wąskich szczelinach, którymi pocięty jest ten masyw
skalny.
Koci Zamek (Kočičí hrad) to masyw skalny podzielony kilkoma kominami i wąskimi grotami. Istnieje legenda mówiąca, że w czasach, gdy husyci plądrowali okoliczne klasztory i bogate majątki ziemskie mieli w grocie niedaleko Kociego Zamku warsztat, w którym ze zdobytego złota i srebra bili monety. Oprócz potrzebnych narzędzi do bicia monet ukrywali tam również inne cenne przedmioty i drogie metale. Po odejściu husytów skarb został ukryty przed wzrokiem ludzkimi - dziś nikt nie wie, gdzie się mennica znajdowała.
Z Kociego Zamku do czerwonego szlaku wrócić musimy tą samą drogą, tuż przed połączeniem ze szlakiem czerwonym znajduje sie jeszcze jedno odgałęzienie zielonego szlaku - prowadzące do Groty Braci Czeskich (Sluj českých bratří): idąc w prawo, zejdziemy po schodach i drabinach do szczeliny skalnej Groty.
Grota Braci Czeskich (Sluj českých bratří) - po klęsce powstania stanów i straceniu 27 panów czeskich na placu Staromiejskim w Pradze dnia 21 czerwca 1621 r., wielu ewangelików opuściło kraj. Zaczął się okres rekatolizacji i broumowskie władze zwierzchnie zmuszały poddanych do zmiany wyznania. Wówczas ewangelicy z okolicznych miejscowości spotykali się w obecnej Grocie Braci Czeskich przy wejściu do labiryntu Dolnego, odprawiając tam tajne nabożeństwa. Na jesieni 1921 r. Antonín Krtička odkrył w grocie kamień datowany rokiem 1627. Ponieważ bracia czescy na Ziemi Polickiej nigdy nie działali i nie ma żadnych pisemnych wzmianek o odprawianiu nabożeństw w skałach ostaszowskich, historię tę należy traktować jako miejscową legendę. Dokonane przez Krtičkę odkrycie zabytkowego kamienia jest według zdania historyków mistyfikacją.
Wędrując dalej, szlakiem czerwonym i zielonym, obchodzimy masyw Ostaša, który cały czas widoczny jest po prawej stronie. Po dwustu - trzystu metrach, znakowane szlaki odchodzą nieco w dół do parkingu i campingu - można stąd jednak podejść bezpośrednio do labiryntu nieznakowaną drogą. Jeśli zdecydujemy się jednak najpierw zejść do parkingu, to trzeba tam przerzucić się na szlak znakowany na niebiesko. Ścieżka biegnie dość pod górę i po chwili stajemy w miejscu gdzie się rozwidla - obowiązuje tu "jeden kierunek ruchu" w związku z czym należy skierować się w odgałęzienie po prawej stronie - wprowadza nas ono przez Skalną Bramę do labiryntu. Trasa okrężna po Górnym Labiryncie (Horní labyrint) ma około 1 km długości (rezerwat po którym oprowadza ma około 30 ha powierzchni) i prowadzi południowo-wschodnią jego częścią. Początkowo szlak niesamowicie kluczy przez wąskie przejścia w prawdziwym skalnym labiryncie, następnie wyprowadza na szczyt stoliwa gdzie po kolei oglądać możemy bardzo ciekawe formy skalne: Giermka (Zbrojnoš), Niedźwiedzie i Rannego Sokoła, Żabę, następnie niewiarygodnie podziurawioną skałę o nazwie samochód Diabła (Čertovo auto) i Zdrajcę (Zrádce). Z nazwą tej skały łączy się legenda:
Wojska książąt śląskich, ciągnących na pomoc królowi Zygmuntowi w bojach przeciwko husytom dotarły do Czech przez Broumov a najbliższym ich celem były Police. Miasteczko nie posiadało obwarowań, więc jego mieszkańcy schronili się w labiryntach skalnych góry Ostaš. Ślężanie dotarli do Polic dnia 27 maja 1421 r., paląc miasto i mordując wszystkich, którzy w nim zostali. Legenda mówi, że hlawniowski młynarz Holinka zdradził im drogę do labiryntu ostaszskiego. Wojska śląskie bez trudu pokonały słabą obronę mieszkańców Polic i wszystkich wymordowały... "Licznym języki wycinali, innych ze skał pozrzucali, też kobiety i panny, niektóre podobno za włosy na drzewa wieszali." Młynarz-zdrajca nie doczekał się obiecanej nagrody za swój czyn - w drodze powrotnej został stracony - odcięto mu głowę, a ta skamieniałą i do dziś znajduje się w labiryncie, przypominając losy mieszkańców Polic.
Minąwszy pamiątkę krwawych wydarzeń, wchodzimy na platformę widokową (tzw. Krtičkova vyhlídka - nazwaną tak na cześć polickiego propagatora turystyki Antonína Krtički (1880-1952)). Po drodze mijamy jeszcze skałę nazywaną Cyganką (Cikánka), na którą zorganizowano pierwszą wspinaczkę na górze Ostaš. Dnia 18 lipca 1939 roku weszli na nią wspinacze niemieccy Alfred Hermann, P. Hofmann i H. Hoffmann.
Dalej niebieski szlak prowadzi na szczyt góry Ostaš (700 m n.p.m.) ze Skałą Frydlandską na której znajduje się punkt widokowy. W powrotnej drodze szlak przechodzi obok "Krasnoludkowego Miasta" ułożonego przez dzieci z kępek mchu, szyszek, patyków i kamyków i zamyka pętlę przy Bramie Wydrzej.