ŚWIERADÓW ZDRÓJ

TAK TO SIĘ ZACZĘŁO...

Z powstaniem miejscowości wiąże się legenda. Według niej słowiańskie plemię Milczan utworzyło tu w XII wieku pogański ośrodek kultowy. Czcili oni posąg złotego lwa, postawiony opodal "cudownego źródła".
Za swoje godło Świeradów ma rycerza w zbroi i zieloną żabę. Symbole te łączą się z najdawniejszymi legendami. Lekarz Leonard Thurneyssen obserwował przez dłuższy czas martwą żabę leżącą w jednym ze źródeł i ze zdziwieniem stwierdził, że wcale się nie rozkłada. Oczywiście wtedy nie wiedziano jeszcze o radonie, lecz był to już dowód niepowtarzalnych właściwości wód z jego zawartością.
W 1739 roku specjalistyczna komisja Hrabiego Schaffgotscha naukowo stwierdziła lecznicze działanie wód z okolicznych źródeł. Wkrótce powstał pierwszy dom zdrojowy. W 1811 roku odkryto nowe źródło i nadano mu nazwę "Dolny Zdrój". Od tej pory oprócz stanowiących specjalność Świeradowa kąpieli świerkowych zaczęto stosować zabiegi borowinowe.

Szczególną ozdobę uzdrowiska stanowi Dom Zdrojowy (1899 r.) z największą w Sudetach, krytą halą spacerową i pijalnią wód. Hala jest obszerną, przepiękną, drewnianą budowlą o długości 80 m. Na wprost wejścia, nad małą sceną zachował się stylizowany barwny herb Schaffgotschów.

Koło wejścia tryskają ujęcia radoczynnych wód mineralnych. W Świeradowie nie trzeba zresztą pić wód, by poddać się działaniu radonu. Powietrze wykazuje bowiem lekką radoczynność i spacerując po miasteczku, mimowolnie wdycha się w dawkach minimalnych radioaktywny gaz.

U podnóża długiego tarasu, na którym wznosi się Dom Zdrojowy znajdziesz sztuczną grotę z XIX w. Grota służyła ongiś za pijalnię wody mineralnej. Dziś jest zamknięta kratą i podświetlana. Obok w 1982 r. działacze turystyczni wmurowali tablicę ku czci dr. Mieczysława Orłowicza, pioniera polskiej turystyki górskiej w Sudetach.

SPECJALNOŚCI LECZNICZE UZDROWISKA...

W Uzdrowisku leczone są schorzenia:

. narządu ruchu
. reumatologiczne
. neurologiczne
. ginekologiczne
. miażdżyca tętnic obwodowych
. nadciśnienia tętniczego
. układu oddechowego
. astma
. alergie wziewne i pyłkowe u dzieci
. osteoporoza


WODY MINERALNE
Wykorzystywane w Uzdrowisku wody to pochodzące z własnych odwiertów niskomineralizowane szczawy wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowe z zawartością żelaza, fluoru oraz radonu.
Działanie wód kwasowęglanowych powoduje tzw. efekt zewnętrzny przyczyniający się do rozszerzania naczyń skórnych oraz efekt wewnętrzny powodujący zmniejszenie napięcia mięśniowego, uspokojenie, spadek ciśnienia tętniczego i zwolnienie akcji serca. Wody kwasowęglanowe z dodatkiem radonu działają leczniczo poprzez pobudzanie układu hormonalnego. Picie wód powoduje zwiększenie wydzielania kwasów żołądkowych, pobudzenie perystaltyki przewodu pokarmowego, obniżenie poziomu cukru w surowicy. Wody ze Świeradowa zawierają także magnez, dzięki czemu wpływają pozytywnie na pracę serca. Ponadto wody wykorzystywane są do kąpieli, inhalacji, okładów oraz irygacji i tamponady.

RADON
Powietrze, gleba, woda w Świeradowie Zdroju są przesycone emanacją radu - szlachetnym gazem radonem - unikalnym w skali Europy. Wpływa on korzystnie na przemiany komórkowe, procesy enzymatyczne, wzmacnia naczynia krwionośne, tkankę nerwową, obniża nadciśnienie tętnicze, a przy zbyt niskim podnosi je. Kąpiele radonowe zalecane są do osób ze schorzeniami reumatycznymi, narządu ruchu oraz układu oddechowego. To właśnie dzięki radonowi świeradowskie wody są unikatowe a kąpiele i inhalacje nadzwyczaj skuteczne.

ŚWIERK
Kora świerkowa w postaci wywaru wykorzystywana jest do kąpieli świerkowych - jednego z najważniejszych zabiegów. Świerk zalecany jest przede wszystkim w schorzeniach układu oddechowego, nerwowego, zwiększa napięcie skóry, działa także uspokajająco.

BOROWINA
Borowinę ze złoża torfowego u stóp Hali Izerskiej cechuje wysoka zawartość składników czynnych, co wpływa na jej wysoką wartość leczniczą.
Borowinę zaleca się przede wszystkim przy leczeniu procesów zwyrodnieniowych stawów i chrząstek stawowych, w stanach pourazowych stawów, kości, okostnej i mięśni, w przewlekłych chorobach układu pokarmowego oraz w chorobach kobiecych.