Szczawno-Zdrój

Pijalnia Wód Mineralnych 50.8034000N, 16.2563000E           50°48'12.240"N, 16°15'22.680"E

Historia

Jest jednym z najstarszych uzdrowisk na Dolnym Śląsku. Bogate jest w wody lecznicze, szczawy wodorowęglanowo-sodowo-wapniowo-magnezowe. Po raz pierwszy właściwości lecznicze wód zbadał i potwierdził nadworny lekarz Hochbergów – Caspar Schwenckfeldt w 1598.

Pierwsza wzmianka o wtedy jeszcze wsi książęcej została zawarta w "Księdze Henrykowskiej" (dokument Henryka I Brodatego) w 1221. Pod koniec XIII włączono ją do dóbr zamku Książ. Losy wsi zmieniały się wraz z dziejami zamku. Początkowo wieś należała do księstwa wrocławskiego.

W 1392, po śmierci ks. Agnieszki, żony Bolka II, "Szczawno" przeszło w ręce króla czeskiego Wacława. W 1410 wykupił je Janko z Chociemic z rąk braci Conrada i Albrechta Salzbornów. Od 1464 "Szczawno" wraz z Książem ponownie przechodzi w ręce króla czeskiego. W 1509 posiadłość nabył Conrad von Hochberg, którego potomkowie dziedziczyli Szczawno do 1931.

Od roku 1816, z inicjatywy dr. Augusta Zemplina, nastąpił intensywny rozwój uzdrowiska. Wybudowano pijalnię wód mineralnych, teatr, pawilon dla orkiestry, hotele i zajazdy.

W 1945 miejscowość została włączona do Polski. Jej dotychczasową ludność wysiedlono do Niemiec. W okresie od 1945 do 1946 administracja polska używała nazwy Solice Zdrój, ostatecznie przyjęto jednak obecną formę.

Zabytki

Zespół zabudowań zdrojowych:

Pawilon handlowy

Teatr

Klub Kuracjusza

Pijalnia       16°15'22.37''   50°48'12.33''

Hala spacerowa

Muszla koncertowa

Altana nad źródłem

Dom Zdrojowy, Sanatorium Uzdrowiskowe Nr 1, ul. Kolejowa 14, wybudowany przez Jana Henryka XV Hochberga księcia von Pless jako Grand Hotel (1911-1934), duży wkład do aranżacji wystroju wnętrz obiektu wniosła była jego żona, Maria Teresa Oliwia von Pless, zwana księżną Daisy; w kilka lat później został przemianowany na na Dwór Śląski (Kurkotel Schlesische Hof (1935-1945); m.in. gościł Winstona Churchilla; był inspiracją dla architektów sopockiego Grand Hotelu

zespół szybu Tytus

wieża widokowa wzgórza Giedymina

Park Zdrojowy im. H. Wieniawskiego

Park Szwedzki

pawilon usługowo-handlowy, ul. Kościuszki 50

willa, ul. Kolejowa 8

Krzyż Jubileuszowy usytuowany u zbiegu ulic Wojska Polskiego i Kolejowej

Kościół Wniebowzięcia NMP z 1936-1937

Najbardziej znamienici kuracjusze uzdrowiska

Zygmunt Krasiński

Henryk Wieniawski, który tu także koncertował (1855-1857), stąd od 1966 doroczne festiwale jego imienia

Król August saski

Cesarz Niemiec Wilhelm II

Król Grecji Konstantyn I

Car Mikołaj I

Winston Churchill

Iwan Turgieniew

Agostino Casaroli

kardynał Adam Sapieha

Ludwik Zamenhof

Hipolit Cegielski

Jarosław Iwaszkiewicz

Jan Brzechwa

Ludzie związani ze Szczawnem-Zdrój

Gerhart Hauptmann, laureat nagrody Nobla z 1912 urodził się tu

powyższy tekst ze strony internetowej http://pl.wikipedia.org/wiki/Szczawno-Zdrój

Wieża Anny zwana też wieżą zegarową, wzniesiona w 1818 r. na terenie Parku Zdrojowego na skarpie, przy której miał się odbywac pogański kult wód leczniczych. W pobliżu zostało odkopane prehistoryczne ujęcie studzienne sprzed około dwóch tysięcy lat. Poniżej wieży, na skale umieszczona jest tablica upamiętniająca ten fakt.


http://www.szczawno-zdroj.pl/

Do największych walorów miasta należą wody lecznicze, szczawy wodorowęglanowo-sodowo-wapniowo-magnezowe: "Mieszko", "Dąbrówka", "Młynarz" i " Marta".

W szczawieńskim uzdrowisku leczy się schorzenia narządu ruchu, górnych i dolnych dróg oddechowych, schorzenia układu pokarmowego, moczowego, laryngologiczne i lekkie postaci cukrzycy (typ I i II).

Oświetlenie elektryczne i wentylacja sali, w które wyposażono Teatr należały wówczas do najnowocześniejszych osiągnięć w tym zakresie.

Klasycystyczna bryła Teatru Zdrojowego kryje bogato zdobioną, neorokokową salę. Jej dekoracja łączy w sobie cechy późnego baroku, rokoka a także regencji. Przestronna sala teatralna posiada wymiary 19 metrów długości, 13 metrów szerokości oraz 10 metrów wysokości. Ponadto na piętrze umieszczone zostały balkony trzech lóż.