GPS Lwia Góra - N 50°50.69370', E 15°54.32375'
50°50'41.622"N, 15°54'19.425"E
|
Schmiede, Ehemelige Schmied Kesselstein, Mariannenfels, Starościńska Igła, Trupia Czaszka, Leśna Igła, Diabelski Kocioł, Lwia Góra, Starościńskie Skały. Jedna z najpiękniejszych i najokazalszych grup skalnych w Rudawach Janowickich. Zajmuje wierzchołek szczytu 718 m w Janowickim Grzbiecie, ciągnącym się na pn.-zach. od → Dziczej Góry przez → Świnią Górą, od której oddziela go płytka, ale wąska przeł. S.S. zbud. są z waryscyjskich granitów z żyłami aplitów. Występują w nich m.in. skalenie i zinnwaldyt. Mają fantazyjne kształty, szczególnie na wierzchołku, gdzie tworzą mały labirynt z przejściami, oknami, tunelami i małymi grotami. Na pow. skałek widoczne są kociołki wietrzeniowe w różnym stadium powstawania. Niektórym skałkom w zgrupowaniu nadawano własne nazwy, ale na ogół nie przyjęły się one. Z krawędzi skał, górujących ponad 20 m nad otoczeniem, roztaczają się piękne widoki, szczególnie atrakcyjne ku pn.-wsch. i wsch. na → Dolinę Janówki, → Zamkowy Grzbiet i masyw → Wołka. Wokół skał rośnie las świerkowy regla dolnego, ob. wycięty od strony zach. Niem. nazwę skały uzyskały po 1822 r., gdy zamek i dobra w → Karpnikach nabył ks. Wilhlem Pruski. Jego małżonką była ks. Marianna (Maria Anna) z d. von Hessen-Homburg. W ramach przebud. rezydencji w Karpnikach całą okolicę zamieniono na romant. park krajobrazowy, sięgający aż po S.S. W 1824 r. skały udostępniono wykuwając na nie stopnie. Nie stały się jednak wówczas zbyt odwiedzane, bowiem narzekano, że droga z Karpnik prowadzi tak stromo, że nie mogą tam dojechać powozy i trzeba było docierać pieszo. Na cześć ks. Marianny nadano im jej imię, umieszczając na skale stosowną nazwę z miedzianych liter(*). Potem pojawiły się różne tabl. pamiątkowe, dziś już nieczytelne. Ustawiono też dużą fig. żeliwnego lwa, odlaną wg proj. Raucha z Berlina. Jej wagę szacowano na ok. 300 kg. Przed 1945 r. S.S. były pomnikiem przyr., teraz leżą na terenie RPK. W polskim nazewnictwie S.S. wywołały sporo zamieszania. Na polskich mapach pojawiła się nazwa: Lwia Góra, od fig. lwa, która jeszcze kilkanaście lat temu leżała u stóp skał, zrzucona z nich, ob. jest zaginiona lub zniszczona. Nazwą S.S. określano tylko skałki i to najczęściej lokalizowane w rejonie → Piekliska. W innych opracowaniach szczyt nosił nazwę Lwia Góra, a tylko skałki zwano Starościńskimi, ale ostatecznie przyjęto, że nazwa obejmuje zarówno szczyt jak i skałki. Obok S.S. prowadzi nieb. szlak E 3 ze → Szwajcarki na → Skalnik. Od skrzyżowania ścieżek leśnych u podnóża skałek na ich wierzchołek prowadzi szlak dojściowy w postaci nieb. trójkątów.
|
| Powyższy fragment opisu pochodzi z książki : Słownik geografii turystycznej Sudetów RUDAWY JANOWICKIE - pod redakcją Marka Staffa (*) - Zarys miedzianych liter można jeszcze dojrzeć dziś. |
|
|
|