Adrspaskie Skalne Miasto

Aderszpaskie Skały (Adršpašské skály)  

GPS (parking) 50°37'0.784"N, 16°7'22.055"E   z Kowar 51 km – 1:22 h

Adršpašské skály ,Teplické skály

Trasa okrężna w Skalnym Mieście

Pierwszą znaną formą skalną jest Indianin (Indián) w pobliżu Hotelu "Skalní město", skąd lipową aleją możemy dojść do właściwego szlaku okrężnego, który rozpoczyna się przy kasie nr 1 przy Hotelu "Lesní zátiší" lub przy nowej kasie nr 2 przy Centrum Informacyjnym naprzeciwko przystanku kolejowego. Pierwszą interesującą skałą na trasie jest Stażnik Skał (Stráľce skal), a następnie Orle Gniazdo (Orlí hnízdo) a za nimi jedna z najładniejszych form skalnych Dzban (Džbán), którego ucho ma kształt Delfina. Po prawej stronie szlaku stoi Fotel Karkonosza (Krkonošová lenoška) i zaraz potem ukazuje się Fotel Babuni (Babiččína lenoška). Za mostkiem na potoku (to rzeka Metuja) stoi szpicem w dół godna podziwu Głowa Cukru (Cukrová homole) podparta patykami przez dziecięcych wędrowników, aby się nie przewróciła. Dalej droga zakręca i przy rozstajach do Wąwozu Rzeżuchowego (Řeřichová rokle) po prawej stronie znajdują się, tuż obok siebie, Organy (Varhany) i Chełm (Helmice). Szlak okrężny biegnie w lewo obok Rycerskiej Przyłbicy (Rytířská přilbice), którą można ujrzeć tylko oglądając się do tyłu. Większa przestrzeń otwiera się na Przedmieściu (Předměstí), gdzie znajdziemy interesującą Rękawicę z Dwojaczkami w Beciku (Dvojčata v peřince).
Tuż za Rękawicą, gdzie skały zwężają się w wąskie przejście stoi Gotycka Furta (Gotická branka), która dawniej pełniła funkcję głównego wejścia do właściwego Skalnego Miasta. Następnie idziemy Długim Korytarzem (Dlouhá chodba) ze Słoniowym Rynkiem (Sloní náměstí), potem jest Kochanka (Milenka) i Sypialnia Karkonosza (Krakonošová ložnice), dalej na lewo, wysoko na zboczu Dywany (Koberce) i Grzybek (Hříbek) i dopiero dopiero za Tablice Mojżesza (Desatero) znajduje się wolniejsza przestrzeń, gdzie stoi Ząb (Zub), za nim Diabelski Most (Čertův most) a na lewo jedna z największych wież skalnych Eliška. Przechodzimy obok Kamienia Gromowego (Hromový kamen), za którym po prawej stronie, znajduje się kilka interesujących obiektów. Są tam Medalik z Matką Boską (Madonka) i Krasnoludek (Trpaslíček) oraz ładny portret Lwicy (Lvice). Tą część trasy zamyka Mały Rynek (Malé náměstí) ze Srebrnym Źródłem (Stříbrný pramen) i Małym Wodospadem (Malý vodopád). W prawo odejście do Wielkiego Wodospadu (Velký vodopád) po schodach wybudowanych w 1820 roku, z punktem widokowym na Koronę ¦więtego Wacława (Svatováclavská koruna) z Barankiem (Beránek) oraz na panoramę skał z Dońskim Kozakiem (Donský kozák). Przed wejściem do wnętrza ¦wiątyni (dóm) z wodospadem, znajduje się popiersie Johanna Wolfganga Goethego z tablicą upamiętniającą jego pobyt w Skalnym Mieście. Nad skalnym wodospadem leży romantyczne Jeziorko (Jezírko) po którym możemy pływać łodzią. Po powrocie na Mały Rynek trasa biegnie w prawo obok Bramy Prochowej (Prašná brána) w kierunku Skalnego Zamku (Skalní hrad), gdzie znajduje się najpiękniejszy punkt widokowy na Kochanków (Milence) - najwyższą i najpiękniejszą grupę skalną na tym obszarze. Na jej zboczu, przy drodze do Wąwozu Rzeżuchowego (Řeřichová rokle) mieści się Skalna Kapliczka (Skalní kaplička) poświęcona pamięci wspinaczy, którzy swe życie związali z naszymi Skałami. Stąd idziemy do punktu widokowego nad Wąwozem Rzeżuchowym by spojrzeć na Górę Kochanków (Milenecká hora), Skalny Zamek i dwie wieże Gilotyny (Gilotina). Dalej znajduje się Żółw (®elva), Cukrownia (Cukrovar) z wysmukłym kominem a pod nim wspaniały widok na potężne skupiska skalne. Na lewo Szczepańska Korona (©těpánská koruna), pośrodku Starosta a na prawo Starościna (Starostová). Przechodzimy między nimi i długą oraz wąską Mysią Dziurą (Myší díra) schodzimy do Fortepianu Karkonosza (Krkonošovo piáno). Całość szlaku okrężnego zamyka Echo Skalne (Skalní ozvěna), gdzie już od roku 1783, dla zabawienia turystów grano na leśnych rogach i strzelano z moĽdzierza. Echo siedmiokrotnie powtarzało huk wystrzałów odbity od ściany Krzyżowego Wierchu (Křížový vrch). Po powrocie, zwiedzanie możemy zakończyć spacerem wokół Wyrobiska (Lomu) po byłej piaskowni, zalanego w sposób naturalny wodami gruntowymi. Można tu także popływać łódkami. Tutaj znajduje się też drugie wejście do Skał poprzez kasę nr 2, obok Centrum Informacyjnego.

Zamek Adrszpach

Na Starozameckim Wierchu (681 m.n.p.m.) wznoszą się ruiny Zamku Adrszpach. Z punktu widokowego na występie skalnym otwiera się wspaniały widok na Skalne Miasto, Krzyżowy Wierch i większą część Dolnego Adrszpachu; patrząc na zachód możemy dojrzeć Karkonosze ze Śnieżką i Královecký špičák. Zamek niegdyś za panowania Jana Luksemburskiego, miał duże znaczenie przy wyprawach tego króla na Śląsk. W Kodeksie jego syna - Karola IV wymieniony jest jako własność królewska. Jego znaczenie zmalało, gdy Śląsk stał się częścią Królestwa Czeskiego. Na teren zamku wiodą dwie drogi - pierwsza to szlak turystyczny od Adrszpachu, druga zwana Jeździecką jest szersza i okrąża Starozamecki Wierch z prawej strony. Po wojnach husyckich zamek, wraz ze wszystkimi sąsiednimi zamkami, został wykupiony przez Związek Miast ¦ląskich i wraz z pozostałymi zburzony. Przez całe wieki pogrążył się w zapomnieniu. W świadomości okolicznych mieszkańców istniał jako zamek rozbójników lub stary zamek bez własnej historii.

Powyższy tekst z czeskiej strony internetowej