Znajdujemy się na Witoszy - wzniesieniu charakteryzującym się niezwykłym bogactwem form skalnych, występujących na jego stokach i wierzchołku. Szczególną osobliwością są niewielkie jaskinie, które ze względu na genezę można podzielić na trzy typy. W górnych partiach wzgórza znajdujemy jaskinie szczelinowe, powstałe w wyniku odsunięcia się od masywu skalnego wielkich bloków. Jeśli pionowe pękniecie nie objęło całości ściany skalnej, wówczas z jego górnych partii powstaje naturajny strop. W ten sposób powstała położona najbliżej wierzchołka Pustelnia, zwana też Jaskinią Rischmanna, od nazwiska zamieszkującego ją na przełomie XVI i XVII wieku legendarnego proroka. Zwykle jednak pęknięcie obejmuje całą wysokość ściany skalnej, postępując od jej wierzchołka ku dołowi. W efekcie powstaje pozbawiony stropu wąski tunel, jak to widzimy na przykładzie niedaleko położonej Skalnej Uliczki. Jednak gdy położone w wyższych partiach wzgórza ściany skalne ulegały rozpadowi na pojedyncze bioki skalne, te osuwając się w dół stoku natrafiały na powstałą wcześniej szczelinę i przy-krywały ją tworząc sklepienie. W ten sposób powstawały jaskinie szczelinowo-rumowiskowe, których przykładem jest jaskinia Ucho Igielne i znajdujący się powyżej tunel skalny, przez który biegnie trasa ścieżki. Ostatni typ jaskiń powstaje przede wszystkim w dolnych

partiach wzniesienia, gdzie między gromadzącymi się bezładnie zalegającymi blokami tworzą się puste przestrzenie, niekiedy tak duże, że można je określić mianem jaskiń. Są to tzw. jaskinie rumowiskowe, których przykładem jest mijana wcześniej Skalna Komora.