Frydlancki zamek robi duże wrażenie zarówno od zewnątrz, jak i w środku. Samym swoim położeniem i, jak to mówią Czesi "mohutnou" bryłą, przyciąga wzrok już z daleka. Jest ogromną budowlą, łączącą fragmenty gotyckie, renesansowe i XIX-wieczne.

    Najstarszą częścią frydlanckiego zamku jest gotycka wieża zwana Indicą, która w zamierzchłych czasach wskazywała drogę kupcom podróżującym tędy z wnętrza kraju na północ. Średniowieczny zamek powstał w połowie XIII wieku. Pierwszymi właścicielami byli przedstawiciele jednej z linii bardzo rozgałęzionego rodu Ronowców – panowie z Dubé. Zaniepokojony ich rosnącą potęgą, król Przemysł Ottokar II odebrał im zamek i w 1278 r. sprzedał jako dziedziczne lenno Rulkovi z Bibrštejnu.  Przedstawiciele tego saskiego rodu władali okoliczną krainą przez 300 lat, rozbudowując zamek obronny na feudalną siedzibę i przyczyniając się do gospodarczego rozkwitu swoich majątków. Ostatnim przedstawicielem rodu był Krzysztof z Bibrštejnu, po którego śmierci, w 1551 r., zamek wrócił do Korony czeskiej.

    W 1558 r. zakupili go protestanccy Redernowie, którzy dobudowali nową renesansową część z kaplicą. Architektem był Włoch Marco Spazzio di Lancia. Najwybitniejszą przedstawicielką rodu była Katarzyna, żona Melchiora z Redernu, władająca państewkiem po śmierci męża. Jej syn, Krzysztof, po klęsce pod Białą Górą uciekł za granicę, do swoich zawidowskich włości. Czeski majątek został skonfiskowany i przed 1621 r przekazany cesarskiemu generalissimusowi, Albrechtowi z Valdštejnu. Za jego rządów, Frydlant został podniesiony do rangi księstwa, a wojewoda zyskał przydomek "frydlancki". Gdy w 1634 r., za spiskowanie przeciw Habsburgom, Valdštejn został zamordowany w Chebie, podzielono jego ogromny majątek.

     Frydlant przypadł generałowi cesarskiemu Maciejowi Gallasowi. W czasie wojny 30-letniej zamek został zdobyty przez Szwedów, którzy w latach 1638-49 dobudowali zewnętrzny pas murów z potężnym barbakanem. Po pokoju westfalskim, w 1649 r. Majątek oddano Gallasom, którzy dzierżyli go do 1759 r., gdy przeszedł na boczna gałąź Clam-Gallasów. W rękach tych ostatnich majątek pozostawał do 1945 r. W 1801 r. właściciele udostępnili zamek zwiedzającym, szczególnie bogatą kolekcję broni, obrazów i pamiątek po dawnych właścicielach, zwłaszcza Albrechcie z Valdštejnu. Czyni to frydlancki zamek najstarszym zamkowym muzeum w Europie Środkowej. W latach 60-tych XIX w. Edward Clam-Gallas dobudował do renesansowego zamku kolejne skrzydło mieszkalne, czym zakończono rozbudowę całego kompleksu. Wówczas też uporządkowano otoczenie zamku, zamieniając dotychczasowe pastwisko na rozległy park ze stawem.

     Muzeum znajdujące się w zamku należy do jednych z najciekawszych w Czechach. Na jego zwiedzanie trzeba zarezerwować sobie przynajmniej półtora godziny. Oprócz mebli, obrazów i sprzętów codziennego użytku sprzed kilkuset lat, uwagę zwraca kuchnia z największą w Czechach kolekcją mosiężnych naczyń oraz bardzo ciekawa i liczna (ponad 200 eksponatów) kolekcja fajek.

Na zdjęciach:
1. Widok na zamek zza murów obronnych
2. Dziedziniec zamku z pięknymi dekoracjami sgrafittowymi na ścianach
3. Kuchnia zamkowa z największą w Czechach kolekcją mosiężnych naczyń
Fot. Waldek Brygier

Informacje praktyczne:
Szlak znakowany kolorem czerwonym obejmujący miasto, zamek i wieżę widokową nad miastem.
Szlak prowadzi do wieży widokowej nad Frydlantem i dalej do Višňovej. W drugą stronę na Špičak (724 m).
Szlak z Hejnic i Raspenavy przez Frydlant i dalej do Arnoltic i Jindřichovic.
Przy zamku jest restauracja, dość droga jak na czeskie warunki. Oprowadzanie po zamku w języku czeskim kosztuje 80 Kč, w języku niemieckim 140 Kč (maj 2003).