Zamek Frydlant 75 km z Kowar
GPS 50°54'54.64"N, 15°4'58.5"E
Strona internetowa http://www.zamek-frydlant.cz/
Zamek Frydlant położony jest ok.. 15km od granicy Polski (przejście Czerniawa/Świeradów Zdrój) Można go zwiedzać wyłącznie z przewodnikiem, który oprowadza po zadziwiająco dobrze zachowanych wnętrzach. Wnętrza udostępnione do zwiedzania są kompletnie i bogato wyposażone. Na uwagę zasługuje kaplica zamkowa, wielki zbiór fajek i pokój dziecięcy z zabawkami z końca wieku XIX. Obecnie w skład ekspozycji zamkowej wchodzą; meble, szkło i porcelana a przede wszystkim bogate zbiory broni od czasów husytów przez renesans i trzydziestoletnią wojnę aż do wieku XIX.
|
|
ZAMEK I PAŁAC FRYDLANT znajduje się w Libereckim Kraju
Areał frydlantskiego pałacu tworzy ciekawe połączenie dwóch architektonicznych części - średniowiecznego zamku i renesansowego pałacu. Zamek Frydlant powstał prawdopodobnie w połowie wieku XIII. Do znaczących rodów należeli panowie z Dubi, Bibrsztejnowa i Redernowa. Po bitwie na Bile horze całe dobra weszły w posiadanie Albrechta z Valdsztejna. Po jego śmierci cała posiadłość stała się majątkiem Matyasza z Gallasu, wreszcie rodu Clam-Gallasów. Obecna ekspozycja skupia w sobie najstarsze muzeum pałacu, meble, szkło i porcelanę a przede wszystkim bogate zbiory broni od czasów husytów przez renesans, trzydziestoletnią wojnę aż do wieku XIX. Na uwagę zasługuje wielki zbiór fajek i pokój dziecięcy z zabawkami z końca wieku XIX.
Na postawie strony internetowej www.infolbc.cz
|
|
adresy internetowe : http://www.pruvodce.com/frydlant/ oraz http://www.npu.cz/zprist/zobrazeni_pamatky/?pamatka=37 http://www.severnicechy.info/dr-pl/zamki/ziemia-frydlancka/grod-i-zamek-frydlant.html
http://www.pametihodnosti.cz/pamatka/67/frydlant_hrad.html
Zamek Frydlant znajduje się w najbardziej zachodnim cyplu północnej części
państwa czeskiego. Na miejscu obecnego zamku na wzgórzu nad rzeką Smedą stało
już od początku XI w. grodzisko. Ok. połowy XIII stulecia Ronovcowie wybudowali
tu wczesnogotycki zamek, z którego zachowała się jedynie walcowa, 50-metrowej
wysokości wieża obronna. Palono nań ogień, który służył do orientacji podczas
wypraw handlowych. Frydlant (pierwotnie Vridelant) chronił łużycki szlak
handlowy z Czech do Zgorzelca oraz trakt z Żytawy na ŚLąsk.
Jednak Przemysł
Ottokar II w 1277 r. odebrał zamek Ronovcom, aby ograniczyć ich potęgę, i
sprzedał go w 1278 r. Bibrštejnom. Ród ten w okresie walk husyckich sympatyzował
z cesarzem Zygmuntem i walczył przeciwko husytom, którzy tędy podejmowali
"wspaniałe jazdy" na ziemie ŚLąska i Łużyc. Husyci spalili miasto Frydlant, ale
zamku nie zdobyli. W pierwszej połowie XV w. zamek został otoczony murem z
basztami, a na początku XVI w. postawiono nowe mury obronne chroniące
podgrodzie.
W latach 1558-1621 zamek należał do majątku rodu Redernów. W tym
czasie budowniczy Marek Spazzio z Lanzi (w Vall'd'Intelvi) wystawił renesansowy
pałac, tzw. dolny zamek, ze smukłą schodową wieżę typu saskiego i kaplicę św.
Anny pomiędzy grodem a zamkiem.
W 1622 r.
zamek dał nazwę województwu (księstwu) frydlandzkiemu, rozległemu majštku Albrechta Wallensteina (z Valdštejna) (1583-1634), które obok
ziemi frydlanckiej i libereckiej obejmowało także ziemię jičíńską, českodubską i
zachodnią część Karkonoszy wraz z Vrchlabi i Hostinnem. Albrechta Wallensteina
przypomina tzw. wallensteinowy skarbiec, byłe więzienie zamkowe, w którym
wojewoda przechowywał swoje drogocenne łupy wojenne. Za swą dwulicową politykę w
okresie wojny trzydziestoletniej Wallenstein na rozkaz cesarza Ferdynanda II 25
lutego 1634 r. w Chebie został przebity piką przez ppłk. Waltera Deveroux (zm.
1639). Po śmierci Wallensteina zamek w nagrodę otrzymał jego zdrajca, Jan Matyas
von Gallas (de Gallasao) (1584-1647), szlachcic pochodzący z Trydentu, generał,
marszałek polny i generalissimus armii cesarskiej (dostał także Liberec ioraz
ogrody Kinskych w Pradze). W drugiej połowie wojny trzydziestoletniej Frydlant
został zajęty przez Szwedów. W tym czasie zostało zniszczone renesansowy wystrój
zamku oraz wystawiono bastionowe obwarowanie.
Po pożarach zamku w latach 1676
i 1684 Marco Antonio Canevalle przeprowadził wczesnobarokową przebudowę, na
większą skalę dopiero jednak w XVIII w. W 1749 r. wybudowano tarasy na dolny
dziedziniec, w 1767 r. przebudowano tzw. skrzydło kasztelańskie. Ostatnie
znaczne dobudowy i przebudowy prowadzono w latach 1867-70 wg planu wiedeńskiego
architekta Wilhelma Hecka (dobudowa nowego skrzydła do zamku dolnego i nowe
sgraffita). Zachowały się historyzujące wnętrza z tego okresu, które były
uzupełnione w latach 1956-57. Na zamku znajduje się też galeria obrazów
właścicieli państwa i członków ich rodziny, zbiór broni, pamiątki i dokumenty
Albrechta Wallensteina.
Stara część zamku została udostępniona zwiedzającym
już w 1801 r. (!) jako muzeum
powyższy tekst ze strony http://mojewycieczki.noma.pl/index.html
ATRAKCJE W OKOLICY ZAMKU