Książ- strona internetowa - http://www.ksiaz.pl/            http://www.ksiaz.walbrzych.pl/        

GPS 50°50'31.800"N, 16°17'29.750"E  

Godziny otwarcia

01 kwietnia - 30 września

poniedziałek - piątek: - kasa czynna w godz. 10.00 – 17.00

sobota - niedziela: - kasa czynna w godz. 10.00 – 18.00

01 październik – 31 marzec

poniedziałek: - zamek i palmiarnia nieczynne dla zwiedzających

wtorek - piątek: - kasa czynna w godz. 10.00 – 15.00

sobota - niedziela: - kasa czynna w godz. 10.00 – 16.00

Cennik

Trasa

Normalny

Ulgowy

zwiedzanie z przewodnikiem Od Piastów do tajemnic II W. Światowej + palmiarnia

39

29

Zwiedzanie indywidualne- Zamek ,Tarasy(tylko w sezonie letnim),palmiarnia

35

25

Zwiedzanie indywidualne z smartfonem i słuchawkami

(zeskanuj smartfonem QR -

lub pobierz aplikację WOW)

 +  stajnie zamkowe

39

29

Tarasy + palmiarnia

21

11

- Zwiedzanie palmiarni odbywa się wyłącznie w trybie indywidualnym

-  Bilety ulgowe przysługują dzieciom i młodzieży szkolnej, studentom do 26 roku życia oraz emerytom i rencistom - po okazaniu odpowiedniej legitymacji. Dzieci do lat 4 - wstęp wolny;

-   Fotografowanie turystyczne w zamku i palmiarni jest dozwolone i nieodpłatne  

Poniżej opis z http://pl.wikipedia.org

 

Książ (niem. Fürstenstein) – zespół rezydencjalny znajdujący się w Wałbrzychu przy ulicy Piastów Śląskich 1 w dzielnicy Książ, na terenie Książańskiego Parku Krajobrazowego. Znajduje się na Szlaku Zamków Piastowskich. Obejmuje trzeci co do wielkości zamek w Polsce (po zamku w Malborku i Zamku Królewskim na Wawelu). Jego niewielka część, w tym znajdujący się w części centralnej zamek piastowski, jest udostępniona zwiedzającym.

Spis treści

 

    1 Historia

    2 Zabytki

    3 Zagospodarowanie turystyczne

    4 Szlaki turystyczne

........

    Linki zewnętrzne

 

Historia

  Został wybudowany w latach 1288–1292 przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego, na miejscu dawnego grodu drewnianego zniszczonego w 1263 przez Przemysła Ottokara II. Bolko I przeniósł do nowowybudowanego zamku swoją siedzibę z Lwówka. Budynek rozbudował jego wnuk, Bolko II Mały. Po śmierci księżnej Agnieszki w 1392 roku i wygaśnięciu linii Książ wraz z resztą księstwa przeszedł pod berło monarchy czeskiego, Wacława IV i stał się siedzibą kolejnych starostów, nie zawsze lojalnych wobec królów. Jerzy von Stein, który na czele wojsk węgierskich i wrocławskich odbił zamek, poczynił starania o odbudowę i powiększenie zamku, co też się stało w latach 1483-1490. W 1497 król czeski i węgierski Władysław II Jagiellończyk zdecydował się sprzedać zamek swojemu dworzaninowi, Janowi von Schellenbergowi. który następnie sprzedał go w 1503 rodzinie von Haugwitzów z Głubczyc.

 

W 1509 roku został oddany lub sprzedany wraz z rozległymi majątkami w dzierżawę pochodzącej z Miśni i osiadłej od XIV w. w okolicy Jeleniej Góry rodzinie Hobergów (która w 1714 zmieniła nazwisko na Hochberg). W 1603 albo 1605 roku Hochbergowie, przyszli właściciele Wałbrzycha, otrzymali zamek i przynależne do niego dobra jako wolną własność dziedziczną rodu. W czasie wojny trzydziestoletniej Książ kilkakrotnie ulegał częściowemu zniszczeniu i był plądrowany. Zniszczone umocnienia przebudowano w 1648 na tarasy ogrodowe w stylu francuskim. Przebudowę w stylu barokowym zlecił w latach 1705–1732 Konrad Ernst Maksymilian von Hochberg. Budowniczym był Feliks Antoni Hammerschmidt.

 

W XIX i XX wieku w zamku gościło wiele sław, wśród nich Izabela Czartoryska, Zygmunt Krasiński, car Mikołaj I Romanow, Winston Churchill i inni. W latach 1909–1923 książę Jan Henryk XV Hochberg książę von Pless dokonał kolejnej przebudowy, m.in. dobudował nowe skrzydło i zmodernizował tarasy z fontannami. Przed I wojną światową wybudowano także palmiarnię w Lubiechowie i urządzono ogród japoński. Ostatnią z rodziny Hochbergów na zamku była Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless, zmuszona w 1940 do opuszczenia Książa. Od lat 20. XX wieku, ze względu na problemy rodzinne i finansowe Hochbergów, Książ powoli podupadał.

 

W 1941 roku władze III Rzeszy przejęły zamek, a Organizacja Todt przystąpiła do przekształcania zamku w jedną z kwater Adolfa Hitlera. Przed głównym portalem wydrążono szyb windowy głębokości 40 metrów, a pod zamkiem tunele i podziemny schron. W tym czasie w zamku przechowywano część zbiorów berlińskiej Biblioteki Państwowej.

 

Po drugiej wojnie światowej Książ znalazł się w granicach Polski. Zamek został zdewastowany i splądrowany przez stacjonujące w nim po przejściu frontu wojska radzieckie. W latach 1956-1962 niszczejący Książ został zabezpieczony, a w 1974 rozpoczęto prace renowacyjne. Od 1971 w podziemiach znajduje się Dolnośląskie Obserwatorium Geofizyczne, podległe pod Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk.

 

Do 1973 roku Książ znajdował się na terenie wsi o tej samej nazwie, ostatecznie włączonej w granice miasta Wałbrzycha.

 

Na przestrzeni dziejów spotykane były również następujące zapisy nazwy zamku: Fürstenberg, Vorstinburg, Vorstenberech, Wistenberch.

Zabytki

 

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są:

 

    zespół rezydencjonalny:

        zamek, z końca XIII w., przebudowany w XV-XVII w., w latach 1722-24, w latach 1908-15

        dwie oficyny, z lat 1722-24, 1910 r.

        budynek bramny, z lat 1718-19, 1890 r.

        budynek nr 5, dawny urząd podatkowy, z XIX/XX w.

        budynek nr 6, dawny pralnia, obecnie hotel „Mariówka”, z XIX/XX w.

        budynek nr 7, dawny areszt, obecnie hotel, z XIX/XX w.

        budynek nr 7 a, z bramą gospodarczą wschodnią, z XIX/XX w.

        dawna kuźnia, z XIX/XX w.

        mury obronne, oporowe i graniczne, z basztami, bramami, mostami i tarasami, z XVI-XX w.

        pawilon parkowy, z lat 1732-34, 1883 r.

        brama główna, ul. Jeździecka, z lat 1722-24

        brama parkowa, ul. Jeździecka, z lat 1722-24

        park przy pałacu, z XVIII-XX w.

        założenie parkowe z budynkami:

            park romantyczny, z XVIII-XX w.

            kuźnia, murowano-szachulcowa, ul. Jeździecka 5, z początku XX w.

            leśniczówka, murowano-szachulcowa, ul. Jeździecka 9, z początku XX w.

            stodoła, murowano-szachulcowa, ul. Jeździecka, z początku XX w.

        zespół stadniny koni, z 1824 r.:

            pięć stajni

            ujeżdżalnia

            wozownia

        zamek Stary Książ, ruina romantyczna, z 1794 r.

        budynki w zespole zamku Książ → Świebodzice, ul. Wałbrzyska 44-46:

            domy szwajcarskie: I, II

            brama wjazdowa na teren zespołu

Zagospodarowanie turystyczne

Zamek Książ wraz z wnętrzami jest udostępniony do zwiedzania. W kompleksie znajdują się także część gastronomiczna i hotel. W pomieszczeniach stajennych mieści się Stado Ogierów Książ.

Szlaki turystyczne

 

    szlak turystyczny zielony zielony – Szlak Zamków Piastowskich

    szlak turystyczny czerwony czerwony – Cis Bolko – Zamek Książ – Świebodzice – Witoszów Górny – Bystrzyca Górna

    szlak turystyczny żółto-niebieski – Szlak Ułanów Legii Nadwiślańskiej

Linki zewnętrzne